Δευτέρα 8 Απριλίου 2013

Τα δυο σημεία

Δύο σημεία μπορούν να παραστήσουν πολλά πράγματα. Δυο αστέρια στον ουρανό. Τις συντεταγμένες ενός τόπου. Δυο σπίτια σε ένα χάρτη με κλίμακα 1 προς ένα-εκατομμύριο-διακόσιες-πενήντα-οχτώ-χιλιάδες-δεν-ξέρω-και-εγώ-πόσο. Τα μαθηματικά είναι γεμάτα σημεία. Τα πάντα μπορούν να παρασταθούν από σημεία, αρκεί να το δεις εσύ με τον σωστό τρόπο. Και θα μου πεις μα ένα φίδι; Ένα φίδι με μήκος 6-και-κάτι μέτρα; Και αυτό μπορείς να το δεις σαν σημείο; Για γύρνα το κάθετα  και κοίτα το από το κεφάλι προς τα κάτω- ή και από την ουρά προς τα πάνω το ίδιο είναι-. Άμα έχεις την θέληση όλα τα μπορείς. Αλλά αυτό λείπει από τους ανθρώπους. Θέληση. Όλοι ξεροσταλιάζουν σε έναν ξεφτισμένο πλέον καναπέ- γιατί βλέπεις οικονομική κρίση που λεφτά να πάρεις καινούριο- και δεν κάνουν τίποτα. Και δεν βγάζω τον εαυτό μου έξω απ' όλα αυτά.
Λοιπόν τα δύο αυτά σημεία μπορούν να παραστήσουν και ανθρώπους. Και υπάρχουν άπειροι τρόποι να ενώσεις αυτά τα σημεία. Με μία ευθεία. Ένα ημικύκλιο. Μια καμπύλη. Μια διακεκομμένη γραμμή. Και διάφορες διαδρομές. Μέσω Αθήνας. Μέσω Βόλου. Μέσω Γαλλίας. Μέσω Τουρκίας-Ασίας-μετά-Ιαπωνίας-πέρνα-και-από-το-LA-για-ψώνια-Νιγηρίας-και-τσουπ φτάσαμε!
Φαντάσου όλους τους ανθρώπους σαν κουκκίδες πάνω σε ένα επίπεδο. Και τώρα σκέψου εκατομμύριες γραμμές να ενώνουν κάθε σημείο, κάθε άνθρωπο δηλαδή, με κάθε άλλο που γνωρίζει ή απλά έχει κάποια οποιαδήποτε σχέση. Μέχρι και εσένα με τον μπατζανάκη του ξαδέρφου του θείου της γιαγιάς του κουνιάδου του πέμπτου ξαδέρφου της μητριάς σου! Εντάξει το παρατράβηξα το ξέρω. Αυτό που θέλω να πω είναι ότι είναι άπειρες. Και οι γραμμές αυτές υποδηλώνουν τις σχέσεις. Σχέσει αγάπης, φιλίας, εμπιστοσύνης, μίσους μέχρι και το-ουαν-ναιτ-σταντ-που-έκανες-πρόπερσι-το-καλοκαίρι-με-μια-ξανθιά-τύπισσα-στην-παραλία-τύφλα-και-οι-δύο-και-καλά-καλά-δεν-ξέρεις-το-όνομα-της-πρέπει-να-ταν-Μαίρη-ή-Ειρήνη-μπορεί-και-Χρυσαφένια-δεν-είσαι-σίγουρος.
Ενιγουέϊ είναι πραγματικά τρομακτικό αν το σκεφτείς όλο αυτό. Τι είμαστε; που θα καταλήξουμε; Γιατί κόβονται οι γραμμές ανάμεσα σε τόσα σημεία καθημερινά; Γιατί άλλα τόσα σημεία χάνονται από το επίπεδο και άλλα πιο μικρά παίρνουν τη θέση αυτών;
Είναι τόσα πολλά τα γιατί που ξέρω ότι άμα συνεχίσω θα φτάσω πάλι το θέμα σε εκείνον. Γιατί βλέπεις για μένα αυτός δεν είναι γραμμή είναι κύκλος γύρω από το σημείο μου αλλά τέλος πάντων. Το κόβω εδώ. Καλύτερα τώρα. Μετά ίσως είναι αργά. Και σκέψου τα παραπάνω. Για μια στιγμή κάτσε να αναλογιστείς ποιες είναι οι γραμμές με κάθε σημαντικό άτομο στη ζωή σου. Αν είναι λεπτές σαν τρίχα ή πλατιές σαν την διαχωριστική γραμμή στο δρόμο. Δες ποιες είναι μπερδεμένες και ποιες πάνε μόνο προς τη μια πλευρά. Και πάρε τις αποφάσεις σου. Ποίες απ'αυτές πρέπει να κοπούν πριν να είναι πολύ αργά; 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου